Kids With Buns

Het is intussen al vier jaar geleden sinds Marie Van Uytvanck en Amber Piddington voor het eerst samen op een podium stonden, tijdens de voorrondes van Sound Track in 2019. Wat aanvankelijk een noodoplossing was (de gitarist met wie Marie aan de wedstrijd zou deelnemen, had ziek afgebeld) viel zo goed mee dat de twee besloten voortaan een band te vormen: Kids With Buns, naar het Gorillaz-nummer Kids with Guns. Wat ze samen maakten – weemoedige bedroompopliedjes over wat op hun hart ligt – sloeg aan.

Hun grootste mijlpaal tot nog toe wordt hun debuutplaat 'Out of Place', die uitkomt op 13 oktober. Daarop werkten ze hun sound verder uit, geïnspireerd door artiesten als Nick Drake, van wie Marie erg fan is, Ben Howard, die de gitaarstijl van Amber beïnvloed heeft, en vooral: Girl in Red, die ook openhartige gitaarliedjes schrijft en net als hen bijna alles zelf doet. Ze slaagden er echter in om dicht bij zichzelf te blijven en gewoon te doen wat Kids With Buns, Kids With Buns maakt: intieme indierock gedreven door de melodieuze gitaren van Amber en de unieke diepe stem van Marie, resulterend in sad bangers om op te dansen tijdens een mental breakdown in de badkamer. ‘We hebben even moeten zoeken, maar ik denk dat we onze sound nu wel ongeveer gevonden hebben’, klinkt het.

'Out of Place' is harder dan wat we tot nu toe van Kids With Buns hoorden, meer indierock dan de zachte bedroompop van weleer, in de traditie van sad girls als Phoebe Bridgers en haar Boygenius. Intro zet de toon met warme, fuzzy gitaren die zo uit een nummer van Slowdive zouden kunnen komen, en ook verder op het album neemt de gitaar de bovenhand. ‘Sinds we een band hebben, hebben we de vrijheid om te kunnen losgaan op het podium’, zegt Amber. ‘En ook op de plaat wilden we meer rocken.’ Dat hoor je onder meer in The Balance en Nothing New, waarin de voor Kids With Buns typische riffs wordt ingeruild voor hardere gitaarklanken. 

Meer info

  19:30 uur

  C-mine plein